|
||||||||
Vanuit New York City bereikte ons een plaat van de daar wonende pop- en rockgitarist en singer-songwriter Fred Argir. “Still Alive” werd eigenlijk al in 2017 opgenomen en in de Verenigde Staten uitgebracht. Het is te danken aan promotor ‘Tinderbox Music’ dat we dit album nu ook in Europa te horen krijgen en wij mogen u hier met een recensie warm maken voor deze veertien pop- en rocksongs tellende plaat. Fred Argir is in eigen land al sinds drie decennia een gevestigde waarde in de muziekscène, deels door zijn vele optredens in eigen land, maar zeker ook door zijn lidmaatschap van de ‘Grammy Recording Academy’ en door de zes albums die hij in amper acht jaar tijd heeft opgenomen en gereleased. Hij bespeelt op zijn platen zowat alle instrumenten zelf, met als enige uitzondering het drumwerk voor zijn laatste album “Still Alive” waarvoor hij een beroep deed op Derek Abrams, de huidige drummer van rockband ‘Ministry’ uit Chicago. Fred Argir tekende zelf ook voor de rol van albumproducer en engineer en hij stond ook in voor de mixing van de tracks. Fred Argir staat open voor allerlei muziekgenres en hij heeft in zijn lange muzikale carrière deel uitgemaakt van punkgroepen, grunge-bands, de rockscène en de wereld van de akoestische muziek. Zelf zegt hij dat hij alle stijlen van muziek leuk vindt, zolang ze maar genoeg mogelijkheden bieden voor een welgemeend enthousiasme, expressie en voldoening. Die kenmerken kunnen we eigenlijk ook wel terug vinden in de veertien songs op zijn album, waarbij openingstrack “The World Isn’t Round”, eerste single “I Don’t Feel It”, “Too Tired To Fight” en het aan Tom Petty herinnerende “Preachers In The Square” stevig rocken. Maar anderzijds halen songs als “Catch You When You Fall”, “The Meditation Song”, “Krishna Is Crying” en de albumtiteltrack “Still Alive” (zie video) het tempo behoorlijk naar beneden, echter zonder te ver af te wijken van het rockgenre. Dat Fred Argir altijd zorgt voor een goede riff en bijhorende melodie bij zijn nummers horen we nadien ook in tracks als het mooie “Asylum Of The Human Resistance”, het door gitaarsolo’s gedomineerde “The End” en de hitgevoelige funky popnummers “Burn The Bridges Down” en “Days Keep Turning”. Echt helemaal stil wordt het nergens op deze plaat, alhoewel de ballad “Everybody Should Know” en de melancholisch dromerige instrumentale afsluiter “Two Moons” het meest in de buurt lijken te komen en zowel zijn vocale capaciteiten als zijn uitstekende gitaarspel etaleren. Het album “Still Alive” van DIY (‘Do It Yourself’)-muzikant Fred Argir is een heel volwassen, knap gearrangeerde, geproduceerde en zeer professioneel klinkende pop- en rockplaat geworden die fans van het werk van artiesten als ‘Dinosaur Jr.’ of Paul Westerberg ongetwijfeld zal kunnen bekoren. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||